1. Zapytaj o czas. Jeśli chcesz porozmawiać z facetem, ale nie masz pojęcia, co powiedzieć, możesz przełamać lody, pytając o czas. Faceci są bardzo dumni ze swoich zegarków i nie będą mieli nic przeciwko temu, aby Ci to pokazać. Zapytanie faceta o godzinę może sprawić, że rozmowa pójdzie w dowolne miejsce. Często w mojej pracy z klientami pierwszą randkę z internetu nazywamy "randką zero", w odróżnieniu od tradycyjnej pierwszej randki. Pierwsza randka jest świadoma, powinna robić wrażenie, być dokładnie zaplanowana i po prostu romantyczna. Randka zero zaś może być krótsza, bardziej spontaniczna. Chociaż pierwsze randki, liczbę partnerów do żucia dziewczynie, charakter drugiej szansy, nie powinien robić na pierwszej randce z facetem na pierwszej randce. Poznaj osoby z nieznajomą - join the leader in relations services and search over 40 million singles: thinkstock 10 świętych zasad pierwszej randce. Do głównych obszarów jej pracy należą zaburzenia lękowe, depresyjne, kryzysy życiowe oraz trudności z zakresu relacji z partnerem. Doświadczenie zawodowe zdobywała m.in. na Oddziale Psychiatrii Młodzieżowej CSK UM w Łodzi, w Fundacji Interwencji Kryzysowej i Pomocy Psychologicznej Subvenio, a także w licznych placówkach . Home InneBezsensowne użytkowniczka1 zapytał(a) o 05:28 pierwsze spotkanie z nieznajomym z internetu - przez co skreśliłabyś faceta na wejściu? Oddaj swój głos, aby poznać wyniki ankiety lub zobacz wyniki brudne paznokcie/zęby niechlujny ubiór wzrost - zbyt niski/za wysoki przetłuszczone włosy zbyt wielka pewność siebie (typ maczo) nie ma o czym z nim rozmawiać jest kujonem/debilem-nieukiem całymi dniami mógłby grać w jakąś denną gierkę jest nieuprzejmy, nietaktowny i ogólnie niewychowany piskliwy lub inny dziwny głos Zobacz inne ankiety 0 ocen | na tak 0% 0 0 napisał/a: Belay 2007-06-20 22:25 marteczka, ja jestem bardzo nieśmiała (kiedyś miałam z tym niesamowite problemy), ale właśnie dzięki internetowi zyskałam pewność siebie. Tutaj mogłam być sobą. Nie musiałam udawać super laski. Mówiłam o swoich wadach, nauczyłam się z nich śmiać. Jeśli komuś to przeszkadzało, kończył rozmowę, ale byli tacy, którzy mieli gdzieś to jak wyglądam czy się ubieram. Wiele z tych znajomości przerodziło się w prawdziwe przyjaźnie, które trwają do dzisiaj. Ja dzięki poznanym w sieci ludziom, zrozumiałam, że mogę się podobać mimo wielu wad, które w większości przypadków widziałam w sobie tylko ja - niczym w wyolbrzymionym lustrze. arwen24, ja chyba dzięki temu, że nie zraziłam się przy pierwszej okazji, miałam ochotę poznawać ludzi w dalszym ciągu. Moje pierwsze spotkania z ludźmi z internetu pamiętam do dzisiaj. To było ciekawe doświadczenie. Konfrontacja własnych wyobrażeń z rzeczywistością po prostu mnie uzależniła. Umiałam jednak wyciągać wnioski i z czasem modyfikowałam "kryteria" według których wybierałam swoich rozmówców. Nigdy nie zaczepiałam ludzi - chyba, że była taka potrzeba. Zwykle to do mnie ktoś się odzywał i miałam tę przewagę, że mogłam decydować o tym, czy chcę z Nim rozmawiać. litka01, niestety prawda jest taka, że w sieci desperatów, zboczeńców i chorych ludzi nie brakuje. Nie powiem, żebym nigdy na takich nie trafiła. Spotkałam się w sieci z oszustami, naciągaczami. Niedawno wyszło na jaw, że najbardziej żywe dyskusje prowadziłam z mężczyzną, który oskarżony jest o straszną zbrodnię, co było dla mnie wielkim szokiem. Zetknęłam się z wieloma rodzajami przestępstw internetowych, a mimo to w dalszym ciągu potrafię odnaleźć w tym medium pozytywne strony :) W tym co pisze kasia_a również jest wiele prawdy. Jednak nie dzieje się tak od dzisiaj. W sumie od samego początku trafiały się osoby, którym zależało na zdjęciach czy numerach telefonu. Do dziś pamiętam sytuację, która wytworzyła się na pewnym czacie wokół pewnego faceta. Jakaś panna (Jego dobra znajoma) dorwała Jego zdjęcie i rozesłała użytkownikom czata. Chłopak miał non stop pełny priv. Dziewczyny waliły do Niego drzwiami i oknami. Jeździły do kafejki w której pracował i generalnie robiły wszystko, żeby zwrócić Jego uwagę. Ja zdjęcie widziałam, facet był niczego sobie, ale nie był znowu jakimś bóstwem. Przeszłam nad tym do porządku dziennego. Traktowałam Go jak powietrze, chyba wbrew tej "modzie" panującej na "bycie zakochanym w C." Musielibyście widzieć moją minę, gdy któregoś dnia się do mnie odezwał na priv. Byłam w lekkim szoku, ale dalej traktowałam Go z dystansem godnym obcego człowieka. Jednak bardzo szybko zyskałam w Nim przyjaciela, a z czasem kogoś więcej. Niestety w sieci znalazły się też osoby zazdrosne. I to nawet nie o Niego, czy o mnie, a o zupełnie inną osobę, która na zlocie znalazła się w naszym towarzystwie. Doprowadzili do sytuacji w której C. nie chciał mnie widzieć na oczy, a ja nie wiedziałam co jest grane. Wszystko wyjaśniło się jakiś rok później - wtedy też spotkaliśmy się jeszcze raz, by porozmawiać bez emocji... to był okres w którym czaty, fora i pogaduszki przestały dla mnie istnieć. Obiecałam sobie, że wrócę do wirtualnej aktywności, gdy nabiorę do tego wszystkiego dystansu. Przestałam emocjonować się kłótniami na forach, problemami na czatach. Przestałam brać udział we wszelkich spotkaniach, aż któregoś dnia dotarło do mnie, że jeśli coś mi w sieci nie pasuje - to wystarczy wcisnąć jeden guziczek, żeby ten cały cholerny, wirtualny świat zniknął. Aż żal czasem, że nie można zrobić tego w rzeczywistości. Dołączył: 2013-05-08 Miasto: Liczba postów: 56 28 października 2013, 11:13 Hej, typowa sytuacja ...Poznałam mężczyznę w internecie i oboje doszliśmy do wniosku, że pisanie na dłuższą metę nie ma sensu, że najlepiej byłoby się spotkać. Problem polega na tym, że on mieszka i pracuje w Barcelonie, a ja w Polsce jestem. Zaprosił mnie do siebie, ale ja mam pewne obawy, czy powinnam lecieć. Facet wydaję się być w porządku, ale , no właśnie zawsze jest to ale... W końcu to nie jest spotkanie na kawę w centrum , tylko wyjazd. Co radzicie lecieć, czy nie lecieć? Czy któraś z Was ma podobne doświadczenia? Edit: Podzielam Wasze zdanie. Dodam tylko, że mam w Barcelonie kogoś, u kogo mogłabym się zatrzymać, ale to i tak jest dość ryzykowne moim zdaniem. Oczywiście, jego argumentem jest to, że on pracuje, a ja studiuje, więc mi jest łatwiej się wyrwać, z czym trudno się nie zgodzić, ale... Edytowany przez Poli87 28 października 2013, 11:45 Dołączył: 2012-03-19 Miasto: Liczba postów: 1095 28 października 2013, 18:15 Miałam identyczną sytuację z Neapolitańczykiem. Miałam już kupione bilety (przez niego oczywiście) i patrząc na wszystko z perspektywy czasu rezygnacja w ostatniej chwili była najlepszą rzeczą jaką mogłam zrobić. Przepraszam, że tak emocjonalnie, ale w życiu tego nie rób! Dołączył: 2010-04-12 Miasto: Liczba postów: 1361 28 października 2013, 18:20 Niech On przylatuje. Dołączył: 2011-06-16 Miasto: Lublin Liczba postów: 2366 28 października 2013, 18:21 ja pojechałam na drugi koniec Polski po pół roku pisania, męczyliśmy się jeżdżąc do siebie 7 lat, zastanów się czy jesteś gotowa na związek na odległość czy jesteś w stanie rzucić wszystko zeby być z nim. Pomijam kwestie że to morderca, zboczeniec itp. Dołączył: 2013-05-08 Miasto: Liczba postów: 56 28 października 2013, 18:45 Miałam identyczną sytuację z Neapolitańczykiem. Miałam już kupione bilety (przez niego oczywiście) i patrząc na wszystko z perspektywy czasu rezygnacja w ostatniej chwili była najlepszą rzeczą jaką mogłam zrobić. Przepraszam, że tak emocjonalnie, ale w życiu tego nie rób!W naszym przypadku mamy dzielić się kosztem biletów, po połowie. Jak sie potoczyła dalej Wasza historia? Dołączył: 2013-05-08 Miasto: Liczba postów: 56 28 października 2013, 19:01 elsidka napisał(a):ja pojechałam na drugi koniec Polski po pół roku pisania, męczyliśmy się jeżdżąc do siebie 7 lat, zastanów się czy jesteś gotowa na związek na odległość czy jesteś w stanie rzucić wszystko zeby być z nim. Pomijam kwestie że to morderca, zboczeniec na odległość mnie nie przerażą, bo w czerwcu kończę studia i jestem wolna, nic mnie tu nie trzyma i znam języki więc myślę, że przeniosłabym się do niego. Bardziej mnie przeraża to, że może być właśnie jakimś zbokiem, albo jeszcze co gorszego może mi się stać. Nairobi 28 października 2013, 21:37 ANIUSIEK26 napisał(a):Nairobi napisał(a):lecieć, co masz do stracenia? może życieŻycie to tracą ludzie, którzy z niego nie korzystają. Dołączył: 2013-05-08 Miasto: Liczba postów: 56 28 października 2013, 22:03 Nairobi napisał(a):ANIUSIEK26 napisał(a):Nairobi napisał(a):lecieć, co masz do stracenia? może życieŻycie to tracą ludzie, którzy z niego nie korzystają. Dołączył: 2011-03-14 Miasto: Gdzieś Liczba postów: 3837 1 listopada 2013, 16:43 Nie leć. Jeśli mu naprawdę zależy, to on przyleci do Ciebie, choćby miał wziąć urlop, w przerwie świątecznej czy cokolwiek. MadamAgnes 1 listopada 2013, 21:07 ja również mam do tego obawy i nie leciała bym, ale wybór należy do Ciebie Dołączył: 2009-05-10 Miasto: Warszawa Liczba postów: 693 3 listopada 2013, 21:46 Barcelonę - polecam, świetne miasto!! Ale tak jak dziewczyny piszą - pod warunkiem, że polecisz z kimś. Facet wydaje się fajny, ale kto wie, co planuje. Nawet jak się umówicie w publicznym miejscu, będzie przyjemnie, potem odprowadzi Cię do hotelu i będzie wiedział, że a) jesteś tam sama, b) gdzie mieszkasz. Zbyt niebezpieczne jak na pierwsze spotkanie. Gość jest Polakiem? Ma w Polsce rodzinę? . Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-10-06 19:41 przez srodkowy_palec. Cytatsrodkowy_palec witajcie. około pół roku temu poznałam bardzo fajnego chłopaka przez internet. niedawno zaproponował mi spotkanie, chce do mnie przyjechać ma do mnie 160km. i mam taki problem nie wiem gdzie mam się z nim spotkać, bo ja mieszkam na wsi i nie ma zupełnie gdzie iść jest jedna pizzeria, ale jedzenie tam niezbyt dobre, do domu na pierwsze spotkanie też dziwnie zapraszać, chciałabym się z nim spotkać w większym mieście ok 30km od mojego domu, ale czy to tak wypada żebym ja do niego dojeżdżała i w ogóle co on sobie może pomyśleć, że nie chce się z nim spotkać u mnie? ja mam 22lata a on 33. nie miał nigdy żony nie ma dzieci jest kawalerem z wyboru. tak Ci powiedział, ale jaka jest prawda to wie tylko on. nie warto wierzyć we wszystkie słowa napisane przez gościa z neta. masz racje spotkaj się z nim na jakimś neutralnym gruncie, zaproponuj mu to większe miasto i np. najpierw obiad, a potem kino ? , Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-10-06 19:42 przez srodkowy_palec. Oczywiście neutralny grunt,znasz Go tylkio z netu,a net jak net kupi i sprzeda każdą bajkę...oczywiście nie musi być tak w Twoim przypadku,facet może się okazać naprawdę fajnym,szczerym gościem w realu Poaodzenia Idźcie na kawę do tego "większego miasta" czy tak jak koleżanka wyżej napisała: obiad, a potem jakieś kino czy coś. Bezpieczniej jest wybrać neutralne miejsce, gdzie jest trochę ludzi, dbaj przede wszystkim o względy bezpieczeństwa, a nie o to, co sobie facet o Tobie pomyśli. Myślę, że i tak zrozumie Twój punkt widzenia, mimo to nigdy nie wiadomo na kogo mozna trafić... "tak Ci powiedział, ale jaka jest prawda to wie tylko on. nie warto wierzyć we wszystkie słowa napisane przez gościa z neta. masz racje spotkaj się z nim na jakimś neutralnym gruncie, zaproponuj mu to większe miasto i np. najpierw obiad, a potem kino ?" zgadzam się moja mama tez spotkałą się z facetem. . on mowił ze z zona rozwiedziony ze w angli zona z kochankiem. opowiadał jakie to sprawy rozwodowe były. [ale nazmyślał ;o] okazało się ze zona siedzi obok w pokoju z dziećmi. . takie jest zycie. najpierw go poznaj wyczuj czy na pewno jest sam i czy ma "dobre" intencje co do Ciebie. Mozesz i się spotkac w wiekszym mieście spacerować, zjesc coś. powodzonka. , Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-10-06 19:43 przez srodkowy_palec. Cytatsrodkowy_palec na 99% nikogo nie ma czasami do mnie dzwonił z domu po północy i od razu wchodził na gadu przy żonie by tak nie robił i ja do niego też piszę w ciągu dnia o różnych godzinach więc myślę, że jest sam. dzięki za odpowiedź. może pracuje w delegacjach. może dzwoni po północy kiedy żona i dzieci już śpią,a może po prostu żona mu ufa i go nie kontroluje, a może nie ma żony,a dziewczynę z którą nie mieszka, albo mnóstwo internetowych dziewczyn,albo to zwykły zbok. wszystko jest możliwe,więc podchodź do tej znajomości bardzo ostrożnie. , Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-10-06 19:43 przez srodkowy_palec. Jak ma 33 lata i nikogo nie ma to już jest sygnał, że coś nie tak. Nie spotkałabym się z facetem z internetu, tym bardziej u siebie w domu czy na wiedział gdzie mieszkasz i możesz mieć kłopoty. Spotkanie w jakimś dużym mieście, najlepiej w galerii handlowej, żeby było dużo ludzi - tak jest bezpieczniej moim zdaniem. spotkaj się z nim w tym większym mieście a on przyjeżdza autem ? w sumie to nie wiem co ci doradzic bo moglibyscie wtedy podjechac razem (jezeli ma auto) do miasta ale z drugiej strony goscia nie znasz i nie wiesz czy cie do lasu nie wywiezie ) Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-10-06 19:44 przez srodkowy_palec. Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.

pierwsze spotkanie z facetem z internetu